Clinical Studies 1981-1989 Nupo Diet Very Low Calorie Diet VLCD

Formula Diet Plus Gratis Extra voedselkeuze tot 1000 Kcal (4,2 MJ) vergeleken met een iso-energetisch conventioneel dieet bij de behandeling van obesitas | Een gerandomiseerde klinische studie

- door H. Hey, et al. (1987).

Invoering

Het Formula dieet NUPO voldoet aan alle internationale aanbevelingen voor de dagelijkse inname van eiwitten, essentiële amino- en vetzuren, vitaminen, mineralen en sporenelementen binnen een dagelijkse inname van slechts 388 kcal. Een regime met een zeer laag caloriegehalte (VLCD) met NUPO als enige voedingsbron gedurende vele maanden heeft geleid tot een groot gewichtsverlies zonder risico bij patiënten met ernstige obesitas. Als de voorgeschreven hoeveelheid voedingspoeder wordt ingenomen, is het gerechtvaardigd om een ​​vrije keuze van aanvullende voedingsmiddelen toe te staan, inclusief minder waardevolle items, zolang de hoeveelheid energie klein genoeg is om gewichtsverlies te veroorzaken. Het afzien van populaire voedingsmiddelen en dranken, zoals cake, snoep, wijn en sterke drank, is een belangrijke reden waarom veel patiënten niet proberen een dieet te volgen of, als ze dat wel doen, zich er slecht aan houden.

Om deze redenen voelden wij ons gerechtvaardigd bij het evalueren van een regime van 1000 kcal (4,2 MJ), waarin een basisformuledieet verplicht is, terwijl de patiënten tegelijkertijd volledig vrij zijn om de resterende hoeveelheid energie te beheren. De controlegroep kreeg een iso-energetisch conventioneel afslankdieet voorgeschreven. Deze groep kreeg diethylpropion in een zelfbepaalde gematigde dosering. Een ander doel van de proef was het testen van een recent ontwikkeld voedingssysteem gebaseerd op visuele symbolen van iso-energetische eenheden (tellers).

Methoden

86 patiënten tussen 18 en 59 jaar met meer dan 20% overgewicht werden toegewezen aan een van de twee afslankdiëten. De testgroep had een verplichte basis (388 kcal) van een compleet dieet (NUPO) en kreeg een geheel vrije aanvullende keuze aan eten en drinken tot 1000 kcal, inclusief snoep en alcohol. De controlegroep volgde een conventioneel iso-energetisch dieet waarbij alle minder waardevolle zaken werden uitgesloten (“lege calorieën”), maar zij mochten wel een anorectisch medicijn gebruiken. Alle patiënten werden in groepen geïnstrueerd en gecontroleerd, wat middelen bespaarde en psychologische voordelen had. In beide regimes werden voedingsinstructies gegeven binnen een nieuw onderwijssysteem, gebaseerd op iso-energetische, uitwisselbare eenheden van alledaags eten en drinken, gevisualiseerd als geïllustreerde symbolen (tellers).

Resultaten

Na 12 weken was het gewichtsverlies onbeduidend beter op een conventioneel dieet (8,9 kg) dan in de testgroep (7,5 kg). De laatste groep had daarentegen een betere therapietrouw, zoals blijkt uit een aanzienlijk kleiner uitvalpercentage (p < 0,05). Uit herhaalde registratie van de energie-inname bleek dat de consumptie van ‘lege calorieën’ in de testgroep matig was, namelijk ab. 10% en dat de overmatige inname voornamelijk te wijten was aan de toegenomen consumptie van vezelrijke voedingsmiddelen. Klachten over bijwerkingen waren in beide groepen verwaarloosbaar. Het tegendieetsysteem maakte instructie en controle eenvoudig.

Conclusie

Wij concluderen dat een vrije kwalitatieve voedselkeuze, mogelijk gemaakt door de toereikendheid van het dieet als basis, een realistisch, effectief en verantwoord alternatief is voor de conventionele dieetbehandeling van obesitas.

Voor het volledige onderzoek, klik hier .
Terug naar blog